Mijn Schouwen-Duiveland: Karin van As

Karin van As (59) is voice-over, presentatrice en de nationale omroepstem van de NS. Ze is te horen op alle 440 NS-stations en sinds kort ook ín de treinen. Ze heeft samen met haar man Eddy een huis in Zierikzee. Ze werkt veel in de Randstad en reist daar graag met het openbaar vervoer naartoe. “Ik ben niet zo’n autorijder.”

Hoe ben je op Schouwen-Duiveland verzeild geraakt?
“We zochten een huis in Zeeland omdat de gezondheid van mijn ouders achteruit ging en we dichterbij hen wilden wonen. In het begin hebben we veel gekampeerd op allerlei verschillende plekken. We belandden ook een keer op Schouwen-Duiveland. Zierikzee vond Eddy , een rasechte Amsterdammer die van het binnenstadsgevoel houdt, meteen leuk. Al die mooie zestiende- en zeventiende-eeuwse huisjes! Daar zijn we dus verder gaan kijken.” 

Wat heb je met Schouwen-Duiveland?
“Ik vind hier ontspanning, rust, vriendelijkheid en gemoedelijkheid. Dat is in grote steden in Nederland vaak anders, daar ben je vaak anoniem. Vriendelijkheid en gemoedelijkheid zit altijd wel in mensen, maar hier lijkt er ook meer tijd voor te zijn. We hebben hele leuke buren, café de Biet is heel gezellig en de mensen hier hebben sowieso meer tijd voor een praatje.” 

Wat is je favoriete plek op Schouwen-Duiveland?
“We wandelen heel graag bij Dreischor. Je gaat daar in één keer van die grootse weidsheid van het omringende landschap zo die straatjes in. Er is een leuk café: De Boekhouder. Het is gezellig ingericht met houten meubelen. De eigenares maakt alles zelf: de chocolaatjes en de taart. Je kunt er ook goed lunchen en ze heeft allerlei leuke Zeeuwse en Belgische biertjes. Het is er meteen ook het enige café, want Dreischor is heel klein. Als we het dorp dan weer uitlopen, dan heb je een punt waar je tegelijk de stadhuistoren, de dikke toren en de Zuidhavenpoort van Zierikzee kunt zien. Ze lijken vanuit dat punt naast elkaar te staan. Heel mooi.”

Hoe maken we Schouwen-Duiveland nog mooier?
“We zouden misschien nog iets meer bomen kunnen planten. Er zijn nu wel veel plekken waar het erg open is. We hebben wel dijkjes met bomen erlangs. Maar we zouden langs de wegen nog best wat meer bomen kunnen planten.”

Is er iets wat je hebt meegemaakt op Schouwen-Duiveland wat je nergens anders mee zou maken?
“Absoluut. Ik maak me heel erg zorgen over het klimaat - ik ben ook erg van de klimaatmarsen - en een tijdje terug was er een oproep van Milieudefensie om in je eigen woonplaats een lawaaiprotest te houden door op potten en pannen te slaan. Het nieuws over het protest leek hier nog niet zo doorgedrongen te zijn, dus daar stond ik in mijn eentje als een soort Don Quichotte op het Havenplein. Maar daar heb ik dan ook gewoon lak aan, dus ik ben lawaai blijven maken. Na verloop van tijd ben ik aangesproken door een groep hangjongeren: ‘Mevrouw, wat doet u?’ Vervolgens heb ik een hele tijd met ze staan kletsen. Daar komt voor mij heel veel samen - dat misschien niet iedereen hier loopt te protesteren, maar dat de mensen, en juist ook deze jongeren,  open zijn en tijd hebben voor een praatje.”