Rafael vindt zijn roeping op het strand

Rafael Gubbels (20 jaar) woonde over de hele wereld. Nu vormt Schouwen-Duiveland zijn thuisbasis, studeert hij in Amsterdam en is hij in zijn vrije tijd vrijwilliger bij de Strandreddingsbrigade Westerschouwen. Daar moet wel een bijzonder verhaal achter zitten. Hoe kwam hij hier terecht en waarom werkt hij zo graag voor de Strandreddingsbrigade?

Onder de indruk van de stilte en de natuur

Rafael woonde als kind door het beroep van zijn ouders (docenten aan internationale scholen) over de hele wereld: Turkije, Angola, China, Singapore en Vietnam. Voor zijn studie kwam hij naar Nederland. Hij is nu tweedejaars medicijnen in Amsterdam. Daar is het lastig een kamer vinden en het huisje dat zijn ouders al jaren hebben bij Renesse biedt de perfecte oplossing. Rafael is blij met die plek. “Wanneer ik in Amsterdam overnacht, heb ik uitzicht op de snelweg. De drukte van de stad is een enorm verschil met de rust en ruimte hier. Elke keer dat ik op Schouwen-Duiveland uit de auto stap, ben ik onder de indruk van hoe stil het is. Ik heb als kind altijd in steden gewoond, dus waardeer ik hoe mooi de natuur hier is. De duinen zijn prachtig en het is leuk dat je niet zo’n lange, rechte kustlijn hebt. Dat maakt de stranden hier echt uniek.”

Strandreddingsbrigade

Rafael was een jaar of vijftien toen hij op het strand samen met z’n vader kennismaakte met het werk van de Strandreddingsbrigade. Ze zagen hoe lifeguards een boot op een trailer zetten en dat trok zijn aandacht. “Ik dacht: wat zijn zij aan het doen?” Dus dat gingen ze vragen en zo raakten ze aan de praat. “Ik vroeg ze het hemd van het lijf over hun werk en vond het direct interessant, ook omdat het aansloot bij wat ik al deed: wedstrijdzwemmen op hoog niveau. Ik heb toen trouwens meteen geholpen met die trailer en ben ook de reddingspost ingegaan om een kijkje te nemen én om m’n mailadres achter te laten. Ik voelde me gelijk welkom.”

Een grote Lifeguardfamilie

Inmiddels is hij een volledig getrainde, ervaren en nog altijd enthousiaste lifeguard. “We zijn een grote lifeguardfamilie. Er is enorm veel saamhorigheid. Het is heerlijk om zo veel op het strand te zijn en het is ook gewoon cool toch, om lifeguard te zijn? M’n neefjes en nichtjes kijken echt tegen me op!” De werkdag begint met een gezamenlijke briefing waarbij ze kijken welke posten opengaan. “Alleen de hoofdposten of wordt het een drukke dag en gaan we ‘opschalen’ met meer posten?” En het werk wordt verdeeld. “Moet je nog bepaalde werkervaring opdoen, dan nemen we dat mee. We worden heel goed opgeleid, maar je leert het beste in de praktijk.” Het liefst hebben we natuurlijk dat iedereen veilig naar het strand gaat; op een ideale werkdag gebeurt er dus niets op de 21 kilometer strand van Schouwen-Duiveland.”

Je kunt het verschil maken

Maar soms is er wel een incident. “Als we een inzet hebben (zoals wij dat noemen) dan stuurt de postcommandant aan wat we gaan doen. Dan moet je in één keer in actie schieten. Iedereen is getraind en door de adrenaline voer je het ook goed uit. Natuurlijk is het, zeker achteraf, wanneer je tijd hebt om na te denken, ook heftig en zorgen we dat er ’s avonds een evaluatiemoment is om met elkaar te praten en we houden elkaar daarna ook goed in de gaten. Een tijdje terug nog was er een zwaar ongeval. Door dan samen te werken met de brandweer en de traumaheli kan je het verschil maken voor een ander.”