Schouwse bakker Arjan bakt ze bruin in Frankrijk
De beste bakker van de wereld worden, dat is wat Arjan Arkesteijn wil. Zijn vader Marco is ook bakker en eigenaar van Inde Soete Suikerbol in Burgh-Haamstede. In de toekomst hoopt Arjan zijn vader op te volgen en het familiebedrijf over te nemen.
Momenteel werkt Arjan in Nice bij Boulangerie Pain Pain. De jonge bakker is namelijk zo gedreven dat hij wil leren van de beste bakkers die hij kent. Zo liep hij al stage bij Robèrt van Beckhoven (Heel Holland Bakt), bij Inter Scaldes in Kruiningen en bij Stephan Destrooper in Koksijde. Zijn verhaal leest als een jongensboek, maar dat betekent niet dat hij geen uitdagingen op zijn weg tegenkomt. Integendeel.
“Op het VWO ging het op den duur steeds slechter en ik ging van school. Maar ik wist ook niet goed wat ik dan wilde. Als bijbaan ging ik werken bij de pannenkoekenmolen in het dorp.” Vader Marco maakte zich in die tijd welzorgen. “Ik kan het niet mooier maken dan het is, hij had het op school goed verkloot. Vervolgens bedacht hij dat hij spijkerbroeken wilde gaan verkopen. Wij naar een open dag van Scalda. Hij kwam er al snel van terug, dat werd het ook niet. Eerlijk gezegd vond ik dat wel een mooi moment, er viel een kwartje.”
Arjan kreeg advies van zijn baas bij de pannenkoekenmolen: “Hij vroeg of een opleiding in België wat voor me was. Samen met mijn vader ben ik achter de computer. gaan zitten. We kwamen uit in Brugge bij Ter Groene Poorte, een kostschool waar je intern verblijft. Het is daar behoorlijk streng. Om zeven uur ’s avonds je telefoon weg en als je ’s ochtends niet op tijd achter de bank stond, kon je op vrijdagmiddag extra uren nablijven.” Ouders mogen zich niet bemoeien met de gang van zaken bij Ter Groene Poorte en daar kon Marco zich goed in vinden. “Het is streng, maar soms is dat nodig. Hij had geen doel. Ik zag hem veranderen daar in België. De glans kwam in zijn ogen. Nu had hij een doel en wilde daar hard voor werken.”
Dat harde werken heeft hij niet van een vreemde. Marco was zelf 22 toen hij zijn bakkerij overnam van bakker De Bruine. “Ik was een boerenzoon, maar het bedrijf van mijn ouders was te klein voor mijn broer en mij samen om voort te zetten. Ik besloot dat ik bakker wilde worden.” Hij deed de benodigde opleidingen en haalde zijn middenstandsdiploma. “Ik wist al dat ik iets voor mezelf wilde beginnen, ik ben te eigenwijs voor een baas. Het plan was om eerst meer ervaring op te doen en te sparen. Alleen kwam al snel de kans om een bakkerij over te nemen. Het voelde goed en ik zag het helemaal zitten.”

Inmiddels is Bakkerij Inde Soete Suikerbol een begrip op Schouwen-Duiveland en daarbuiten. Arjan groeide praktisch op in de bakkerij en als hij in Nederland is, springt hij graag bij. Maar hij wil nu eerst nog extra ervaring opdoen in Frankrijk. “Na mijn opleiding wilde ik een jaar in Nice gaan werken. Ik vond een baan, maar een paar weken voor ik vertrok werd ik gebeld dat het niet meer nodig was.” De jonge bakker besloot toch naar Nice te gaan. Ik heb een Airbnb geboekt en binnen drie dagen had ik een nieuwe baan.” Naast zijn werk daar heeft Arjan ook nog een bijbaantje in Monaco en doet hij mee aan allerlei bakwedstrijden. Bij een wedstrijd om de beste pain au chocolat werd hij zesde van vijfentwintig deelnemers.
Arjan liet zijn vader in januari zijn werkplek in Nice zien. Dat was voor allebei een bijzondere ervaring. Marco: “Interessant om het koopgedrag van de Fransen mee te maken. Mensen gaan daar gewoon drie keer per dag naar de bakker om een stokbrood. En het was natuurlijk heel leuk om Arjan daar zo bezig te zien.” Marco is dus maar wat trots op zijn beoogde opvolger. “We kunnen ook goed samenwerken. In het brood bakken had hij nog wel de nodige dingen te leren, maar gebak maken kan hij eigenlijk al beter dan ik.”
Arjan: “Mijn vader heeft meer dan dertig jaar ondernemerservaring en ik niet. Op mijn beurt leer ik hem technieken die hij nog niet kent. Zo vullen we elkaar mooi aan. Ik hoop dat ik in de toekomst mijn ambities in Burgh-Haamstede waar kan maken. Dat is thuis en voelt goed.” Marco is nog niet aan zijn pensioen toe, maar: “Als je zo’n jonge hond hebt die nu al staat te springen om in je voetsporen te treden, dat is toch prachtig?”